ευχή

για όλους αυτούς που γίνονται ανάμνηση
ευχή να μην αφήνουν πίσω αγαπημένους ανθρώπους. 


Να την ακούτε την καμπάνα που δεν σταματάει ποτέ τέτοιες μέρες,είναι το κάλεσμα.
Μαζευτείτε όλοι να δείτε πόσο μικροί είστε μπροστά στην προκαθορισμένη τάξη πραγμάτων, πως δεν μπορείτε να ελέγξετε τίποτα,ελάτε να ακούσετε την φωνή της μάνας και το αναφιλητό της αδερφής.
Να νιώσετε ένα τίποτα,και ταυτόχρονα μια ευγνωμοσύνη που δεν  χρειάστηκε να δείτε το σπλάχνο σας χωρίς πνοή να πασχίζει να ανέβει πάνω και να το κρατάνε πίσω όλα τα δάκρυα που χύνονται για χάρη της.




Θα κλάψεις που είσαι έρμαιο άγνωστων δυνάμεων και κάθε σου κίνηση  κάθε σου βήμα ισορροπεί σε ένα λεπτό σχοινί, και δεν ξέρεις πότε θα ξεπεράσεις τα όρια που σου έβαλαν
ούτε πότε θα βρεθείς στο μάτι του κυκλώνα και τότε θα σε σηκώσει ψηλά
να μετουσιωθείς σε μια λάμψη και ένα βραδινό αεράκι.
Γιατί είσαι άνθρωπος, και πατάς πάνω στη μέρα.
Γιατί ζεις στην αυταπάτη του ελέγχου και της βεβαιότητας.