9.8.13

τα ελέγχαμε όλα, όλα ήταν υπό έλεγχο μέχρι που έγινε η επιδρομη κατσαριδών , βγήκε η πρώτη καμαρωτή και τρεχάτη και άρχισες να ουρλιάζεις και να φωνάζεις σαν να έβλεπες τη μάνα σου με αίματα στο πάτωμα.Έπειτα η δεύτερη, η τρίτη και μετά έχασα το μέτρημα.Φώναζες τόσο δυνατά που σχεδόν δεν καταλάβαινα τι έλεγες.Πήρα το σπρέι και έριχνα παντόυ, προπάντων στη μούρη σου. Μύρισε όλο το σπίτι κατσαριδοκτόνο, πότισαν τα ρούχα μας και τα μαλλιά μας, δεν μπορούσες να ξαπλώσεις δίπλα μου , ούτε εγώ. Δεν ήθελες όμως να το συζητήσεις, "όλα καλά" έλεγες, όλα καλά. Δεν είναι όλοι χαζοί, ξέρεις.
Θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για λίγη ησυχία και έλεγχο, αλλά όχι αυτό, όχι τη μυρωδιά του σκοτωμένου μέσα στο σπίτι μου.
Κάποτε έφυγα από τη πίσω πόρτα τρέχοντας, για να την αποφύγω.

4.8.13

Συγκάτοικοι στον κέδρο

"Θυμάσαι που μένω ε;Κάτω από το μεγάλο κέδρο στην παραλία,θα το δεις ένα μεγάλο δέντρο έχει όλο και όλο, χωρίς σκηνή , χωρίς μαξιλάρι, θα σε περιμένω.Τώρα που τέλειωσαν όλα, τώρα που έφυγε η χρυσόσκονη, έλα να δεις πως είναι χωρίς σκεπή, χωρίς λεφτά, χωρίς μαγκιά, έλα να ακούσεις τα αστέρια να πέφτουν και τα κύματα να θέλουν να σε πάρουν μέσα τους.Δεν τελείωσαν πια οι νύχτες που καθόσασταν και μιλούσατε όλη νύχτα, που κάθε μέρος ήταν καινούριο και συναρπαστικό και κάθε λέξη ηχούσε για πρώτη φορά; Δεν ανήκεις αλλού, εδώ είναι το αλλού , μαζί το φτιάξαμε, μαζί θα το γκρεμίσουμε.Δεν τελειώσαμε, μην το ξανά σκεφτείς αυτό , τίποτα δεν τελειώνει τόσο όμορφα, όπως στην ταράτσα στο Κολωνάκι ή στο πάρκο, στη Σόλωνος χαμηλά.Τώρα, που όλα τα φιλιά είναι ίδια, τώρα που κουράστηκες από τον αστραφτερό κόσμο του τίποτα,έλα πίσω στα δικά μας, μια βουτιά από ψηλά σε βαθιά νερά χέρι χέρι όπως τότε, όπως πάντα. Αγκαλιά στο sleeping bag, να μην κρυώνεις, να μη φοβάσαι, ξαπλωμένοι στην άμμο όλα είναι στο χέρι, έλα εδώ που ανήκεις.Σε είδα να χορεύεις, πώς η ζάλη μπλέχτηκε με τα βήματά σου και κανείς δεν πρόσεξε τα λάθη σου , μόνο στροφές , στροφές , στροφές και χαμόγελα, κρασί , λύρα και στροφή, χαμογέλασε μου, βγάλε την τρέλα που αγάπησα , και έλα για ένα τελευταίο χορό , τελευταίο πριν το ξημέρωμα."