Γιατί ακούς μόνο χαρούμενα τραγούδια;
Η θλίψη δεν σε συναντάει ποτέ;
Διασκορπίζεσαι διασχίζοντας τις έρημες, μα φωτισμένες λεωφόρους,;
Διασκορπίζεσαι διασχίζοντας τις έρημες, μα φωτισμένες λεωφόρους,;
Δεν στενοχωριέσαι που τίποτα δεν τελειώνει,
και πάντα
υπάρχει ένα στενό να στρίψεις, μια παράκαμψη να κάνεις,
καθώς τα σήματα ποτέ να τα εμπιστεύεσαι δεν πρέπει;
Ίσως τώρα θα μπορούσα να καταλάβω γιατί κάθε φορά που του
μιλάω νιώθω τα λόγια μου να γυρίζουν
πίσω.
Η θλίψη επιπλώνει την ψυχή μας και δεν αφήνει την ηχώ να μας
πληγώσει.
Η θλίψη σε βάζει να
σκέφτεσαι , να τυραννιέσαι , να
γεμίζεις,
Κάπως.
Ίσα ίσα για να μην
γυρίζουν τα λόγια πίσω.
τόσο όμορφο..κι ας μου θύμισε πράγματα που παλέυω να ξεχάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις πολύ ιδιαίτερο ιστολόγιο,μ'αρέσει!
καλό σου μεσημέρι!
:) σε ευχαριστώωωω πάρα πολύ!!και ανταποδίδω...σε διαβάζω!!
ΑπάντησηΔιαγραφή