7.6.12

Κατανόηση


Γιατί ακούς μόνο χαρούμενα τραγούδια;
Η θλίψη δεν σε συναντάει  ποτέ;
Διασκορπίζεσαι διασχίζοντας τις  έρημες, μα φωτισμένες λεωφόρους,;
Δεν στενοχωριέσαι που τίποτα δεν τελειώνει, 
και πάντα υπάρχει ένα  στενό να στρίψεις, μια παράκαμψη να κάνεις, 
καθώς τα σήματα ποτέ να τα εμπιστεύεσαι δεν πρέπει;



Ίσως τώρα θα μπορούσα να καταλάβω γιατί κάθε φορά που του μιλάω νιώθω τα λόγια μου να γυρίζουν πίσω.
Η θλίψη επιπλώνει την ψυχή μας και δεν αφήνει την ηχώ να μας πληγώσει.
Η θλίψη σε βάζει να  σκέφτεσαι  , να τυραννιέσαι , να γεμίζεις,
Κάπως.
Ίσα  ίσα για να μην γυρίζουν τα λόγια πίσω.

2 σχόλια:

  1. τόσο όμορφο..κι ας μου θύμισε πράγματα που παλέυω να ξεχάσω!


    έχεις πολύ ιδιαίτερο ιστολόγιο,μ'αρέσει!

    καλό σου μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :) σε ευχαριστώωωω πάρα πολύ!!και ανταποδίδω...σε διαβάζω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

λοιπόν?