14.4.12

Ακορντεόν, τι άσχημη μελωδία

θα ήθελες να ήξερες πώς είναι να συνειδητοποιώ ότι νιώθω το ίδιο συναίσθημα με πέρσι ακριβώς την ίδια μέρα για ακριβώς τον ίδιο λόγο?
Νιώθω  σαν ένα ακορντεόν ..Έχω καταπιεσμένο αέρα από την κοιλιά μέχρι το λαιμό
Πρέπει να πιεστώ να βγάλω έναν ήχο, οτιδήποτε..Μα δεν ξέρω να παίζω μουσική.Παίξε με , πρέπει να τον βγάλω αυτόν τον αέρα, να πάρω μια ανάσα επιτέλους.
Δεν ξέρω θα πεις και εσύ.Ε, ρε και να 'ξερες θα σου πω εγώ.
Μου λες ,τα θες και τα δημιουργείς αυτά, μέσα στο κεφάλι σου είναι όλα.Σαν αυτόν, γουστάρεις το δράμα στη ζωή σου.
Το γουστάρω μα δεν έμαθες να παίζεις ακόμη ακορντεόν και έχω τόσο ανάγκη κάποιον που να ξέρει...


4 σχόλια:

λοιπόν?