τυφλές ελπίδες.

"με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες ,από κείνη τη στιγμή που με είδες, πως θα είμαστε μαζί..."
Ούτε που θυμάμαι πώς ήταν η πρώτη φόρα που σε είδα,την αντίδραση τη δική μου ή τη δική σου.
Μα θυμάμαι αυτό το συναίσθημα.
Και κάθε μήνα νιώθω το σφίξιμο της παραδοχής του ανεκπλήρωτου.