Νόμιζα θα κρατούσαμε τα χέρια για πάντα.Στη βόλτα, στον αμάξι, στον ύπνο.
Τώρα τα βράδια ονειρεύομαι να πέθαινα , να σε έβλεπα από πάνω, ή και από κάτω
-ποιος ξέρει-, να σου έλειπα λίγο παραπάνω, να ήξερες πως δεν μπορείς πια να με βρεις, να μπορούσα να έμπαινα στο μυαλό σου , βαθιά , να έσκαβα και να έβρισκα πίσω από το θύμο που έχεις χτίσει, την αγάπη σου.
Τώρα τα βράδια ονειρεύομαι να πέθαινα , να σε έβλεπα από πάνω, ή και από κάτω
-ποιος ξέρει-, να σου έλειπα λίγο παραπάνω, να ήξερες πως δεν μπορείς πια να με βρεις, να μπορούσα να έμπαινα στο μυαλό σου , βαθιά , να έσκαβα και να έβρισκα πίσω από το θύμο που έχεις χτίσει, την αγάπη σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
λοιπόν?