από πουθενά δεν μπάζει αέρας, δεν είναι τέλειο;
Δεν νιώθεις πως είμαι το κομμάτι που λείπει;
Έτσι μου έλεγες, θυμάσαι;
Και συμφωνούσα, θυμάσαι;
Και κάθε φορά, κάθε γαμημένη φορά που το νιώσαμε αυτό
χτύπησε το τηλέφωνο
ή
άνοιξε η πόρτα
ή
έπρεπε να φύγεις
ή
έπρεπε να πεις αυτό που δεν έπρεπε.
Δεν θα με καταλάβεις ποτέ.
Είσαι ένα μπιμπελό με μια τρύπα από κάτω, και όποιο συναίσθημα ή σκέψη σου πετάω την αφήνεις να κυλήσει.
Κοιτάω ψηλά και περιμένω να δω ψάρια να πετάνε, κοιτάς μπροστά, ευθεία
και αν είσαι τυχερός πετυχαίνεις ορίζοντα
Μαγκιά σου.Ο,τι και να μου πεις, μαγκιά σου, δεν με νοιάζει όμως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
λοιπόν?