20.9.12

Game

Κάθε φορά που μου αρνείσαι κάτι, με προκαλείς να πείσω τον εαυτό μου πως μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό.Μάλιστα, πείθομαι πως δεν το χρειάστηκα ποτέ και έτσι δεν έχω καμιά απαίτηση από σένα πια, απλά μου υπενθυμίζω πως βρισκόμαστε αντικριστά, με τη ματιά σου καρφωμένη στη δικιά μου , μέχρι κάποιος να γελάσει πρώτος.

Δεν με ενοχλεί που κατάλαβες το παιχνίδι μου. Με ενοχλεί που είχες το θράσος να θες να το παίξεις και εσύ.

1 σχόλιο:

λοιπόν?