Δεν πειράζει,εδώ έχει πάντα ήλιο.

Ήταν αγενές.

Τόσο όσο να μου πει "τελικά είναι εύκολο, ε?"

Αυτό το κόμμα, και αυτό γράμμα που καθορίζει την ουσία 

πόσο με εκνευρίζει.

Πόσο με εκνευρίζουν και τα μαλλιά της, κάθονται τόσο ωραία και μάλλον δεν προσπαθεί καν.
Μπορεί και είναι πολύ χαριτωμένη, με μάτια γεμάτα αστερόσκονη,ειδικά όταν σε κοιτάει.

Μα,δεν πειράζει γιατί εγώ μπορώ να εκσφενδονιστώ με ταχύτητα ήχου μέχρι εσένα

και κάθομαι ήσυχα,δεν μιλάω μα σκέφτομαι.Σε κοιτάω και στα λέω όλα,γιατί τα καταλαβαίνεις όλα.

Να 'ταν τα πάντα απλά 

όπως τα βλέπουν τα πουλιά 

Σχήματα καθαρά,

χωρίς περιεχόμενο, μα μόνο με μια καθορισμένη μορφή

και τότε σίγουρα θα σ'αγαπούσα πιο πολύ.