17.7.15

Το σκοτάδι το διαλύουμε και το δημιουργούμε εμείς.
Το βάλαμε ανάμεσα μας και τριγύρω μας,
κρυφτήκατε μέσα σε αυτό για να πούμε ψέματα ο ένας στον άλλον, για να φιληθούμε , να προστατευτούμε.
Είμαστε εμείς, και η αλήθεια μας είναι κρυμμένη μέσα στα σκοτάδια μας, όπως αυτά χρησιμοποιούνται κάθε φορά.
Τώρα που λέξεις σου νιώθεις να περισσεύουν, οι δικές μου βγαίνουν ανεξέλεγκτα κάπως άγαρμπα, αμήχανα, απερίσκεπτα.
Είσαι εσύ και είμαι εγώ.
Στο διάολο όλα τα άλλα.
Σ'αγαπώ και φτάνει. Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Ξέρεις πόσο θέλει να αγαπήσεις πραγματικά; 
Τα φύλλα έξω απο το γκαράζ μπαίνουν μέσα μαζί με διαφημιστικά πιτσαρίας. 
Ατελείωτη, αδικαιολόγητη, απροσδιόριστη αγάπη για σένα.
Κανείς δεν είπε πως θα ήταν εύκολο. Εϊναι όμως ευλογία και υπέροχο να αγαπάς. και βάλε μέσα όλα τα κλάματα, τις φωνές κ' τα αδιέξοδα. Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις μαζί με αυτόν που αγαπάς.

ο,τι και αν γίνει , ξέρω πως αγαπώ με όλη μου την καρδιά  όταν μυρίζω το πρωινό χουζούρι πάνω στο μαξιλάρι.