(σε), (τους), (το) Βαρέθηκα.

Μια άλλη φορά, με μια άλλη.

Απόψε ήθελα να μείνεις , να μην πας .
Να κάτσεις να τα πούμε, ξέρεις τα δικά μας
είχα όρεξη απόψε , να γίνω αυτή που αγαπάς και θέλεις.
Να πίναμε λίγο κρασί, να μπορούσα να γίνω γλυκιά μαζί σου και εσύ μαζί μου.
Να περιμέναμε να ξημερώσει για να πούμε ότι πέρασε η ώρα, να μην πας, ήθελα.
Με μια αγκαλιά στο πλάι να κοιμόμουν μέχρι το βαθύ μεσημέρι, να γλιτώναμε τη ζέστη του πρωινού.
Να μου έκανες έρωτα το πρωί ,και  να γκρίνιαζα πως νυστάζω ακόμη. 



Θέλω να σου χαρίσω τη ψυχή μου, αλλά όλο μου φεύγεις. 

Σκατά και αηδία ο κόσμος που ζούμε, ψευτοροφές και αετώματα.Η κλασσική όμως εποχή,πέρα για πέρα τελειωμένη, ούτε ένας επιζών.
Σκατά και αηδία η μούρη σας, σκατά και τσόντες η ζωή σας.

Έρμαιο

Δεν είναι καν Κυριακή και ήδη αισθάνομαι χάλια.
Αν είμαστε όλοι  από πλαστικό, το δικό μου έχει τρυπήσει , μια τρύπα να, προκλητική για όσους ενδιαφέρονται.
Μπορούν να πάρουν ο,τι θέλουν από μένα τώρα.
Καμιά φορά όταν πάνε να με ακουμπήσουν νιώθω το χέρι τους να διαπερνά το σώμα μου , και τα λόγια τους δεν χτυπάνε πουθενά για να γυρίσουν.κ'έτσι δεν μου ξαναμιλούν.
Καμιά φορά, δεν με σηκώνουν τα πόδια μου και ούτε που ξέρω πώς περπατώ, απλά περιφέρομαι.
Καμιά φορά, νιώθω πως δεν θέλω να ζω άλλο-χωρίς εσένα.
Χωρίς εσένα, στον κόσμο της τσόντας.
Στον κόσμο της τσόντας, χωρίς εσένα.
Χωρίς εσένα, δεν θέλω να ζω.
Στον κόσμο της τσόντας, δεν θέλω να ζω.
Δεν θέλω να ζω.